Sterke band
Veel bedrijven en hun hogere leidinggevenden geven
herhaaldelijk aan dat werknemers van nu (en zeker de jongere generatie) niet
loyaal zijn. Dat ze niet hard of veel willen werken en moeilijk te motiveren
zijn. Zelfs als je hierin volledig gelijk hebt, dan kun je dit probleem niet
oplossen door de schuld volledig bij de ander of externe factoren te leggen. In
plaats van je werknemers te bekritiseren, kan er ook gekeken worden naar het
eigen aandeel in dit verhaal en op welke wijze verantwoordelijkheid kan worden
genomen. Hoeveel tijd, energie en middelen hebben je leidinggevenden aangewend
om een sterke band op te bouwen met werknemers? Op welke wijze wordt op een
constructieve manier gewerkt aan wederzijds respect en vertrouwen? Met andere
woorden, in hoeverre wordt geïnvesteerd in het versterken van de onderlinge
band? De aanwezigheid van een sterke band is namelijk cruciaal voor een open en
eerlijke communicatie of een succesvolle en effectieve samenwerking.
Afwezigheid van deze band zal leiden tot verwijdering en wantrouwen.
Het punt is...
We nemen nergens meer tijd voor, we hebben geen onverdeelde aandacht en we luisteren al helemaal niet goed. We investeren niet (meer) in onderlinge banden en dus is het heel logisch dat ze minder sterk zijn geworden, het vertrouwen in elkaar is gedaald en er steeds minder sprake is van loyaliteit of wederzijds respect.
Reacties
Een reactie posten