Succes is afhankelijk van samenwerking
Creatievelingen, genieën of andere individuele toppers zijn over het algemeen veeleisend, agressief en egoïstisch. Ze hebben vaak een reusachtig ego en reageren zeer defensief op kritiek. Onderzoek naar bijvoorbeeld creatieve architecten en wetenschappers toont aan dat ze een zeer vergelijkbaar patroon volgen. Ze scoren beiden opvallend hoog op het gebied van dominantie, vijandigheid en psychopathische afwijkingen. Beiden zijn sterk geneigd om de bijdragen van anderen te onderschatten of om sarcastisch en minachtend te spreken over de waarde van anderen. Daarnaast strijken ze vaker onterecht de eer van anderen op, omdat ze ervan overtuigd zijn dat deze aan hen toebehoort. Het zijn mensen die het extreem lastig vinden om te accepteren dat ze voor succes afhankelijk zijn van anderen. Ze zijn vaak heel goed in iets specifieks, maar hebben in de uitvoering of realisatie anderen nodig en dat vinden ze eigenlijk heel vervelend en frustrerend. Mede door hun frustratie zijn ze vaak onredelijk en veeleisend tegen anderen. Je kunt dit overigens niet tegen ze zeggen omdat ze het niet willen horen. Toch waarderen of bewonderen we deze mensen om wat ze goed kunnen en promoveren we ze naar leidinggevende posities. Maar laat dit nu net een rol zijn die niet past, waar ze eigenlijk helemaal niet goed in zijn en die leiden tot ontzettend veel problemen in organisaties.
Je zou kunnen stellen dat er sprake is van een kloof tussen de natuurlijke neiging om creatief succes toe te schrijven aan individuen en het feit dat samenwerking de basis vormt voor veel waarachtig groot werk. Zelfs in ogenschijnlijk onafhankelijke banen is succes meer afhankelijk van anderen dan we denken.
Reacties
Een reactie posten